We spraken dit weekend met Kevin van der Vlag. Hij heeft besloten asv Dronten te verlaten en is bezig aan zijn laatste weken als voetballer op de club. We zijn erg benieuwd naar de reden van de stoppen en horen hem over zijn tijd in Dronten.
Eerst even de actualiteit. We zagen je tegen WHC en Doskampen startten in de basis, maar tegen KHC stond je langs de kant, wat is er aan de hand?
‘Dat heb je goed gezien, ik heb een liesblessure opgelopen in de ochtendtraining op Hemelvaartsdag. Ik hoopte dat het mee viel, maar dat is helaas niet het geval.’
Op deze manier eindigen zou wel een zuur einde zijn, is er nog hoop, dat je in de nacompetitie het veld in gaat komen?
‘De fysio heeft geconstateerd dat er een scheurtje zit in mijn lies. Daar staat 3-4 weken voor. Dat zou betekenen dat het voor mij einde seizoen is, maar ik heb de hoop en doe er alles aan om met de (eventuele) finale van de nacompetitie nog minuten te kunnen maken. Maar eerder dan dat zal helaas niet haalbaar zijn, de kans dat het dan erger wordt is veel te groot. Hoe zeer ik daar ook van baal.’
Zoals gezegd, je stond de laatste tijd in de basis en als je als invaller het veld in kwam, was er vaak gelijk reuring (in positieve zin). Wat is de reden dat je stopt bij asv Dronten?
‘De reden dat ik stop bij asv Dronten is dat ik helemaal stop met voetballen. Ik zal uiteraard even uitleggen waarom ik helemaal ga stoppen: sinds mijn blessure aan het einde van vorig seizoen heb ik mijn oude niveau niet gehaald en kon ik niet wekelijks op een basisplaats rekenen.’
‘Mijn fitheid was eerst het grote probleem (na 3 maanden niks kunnen doen is dat niet zo gek) en toen ik weer fitter begon te worden merkte ik al snel dat ik niet mijn niveau haalde van hiervoor. Ik vond dit zelf erg frustrerend en kon er slecht mee dealen dat er maar weinig ging zoals ik wilde.’
‘Gelukkig is m’n niveau wel weer verbeterd en ben ik weer gaan genieten van het fantastische spelletje. Maar tot de dag van vandaag kan ik zeggen dat ik op trainingen en wedstrijden voel dat ik niet zo scherp ben voor de goal als dat ik jaren geweest ben, en daardoor ook na de winterstop niet altijd een basisplaats had.’
‘En doordat ik niet altijd speel is het me de tijd die je erin stopt niet meer waard, 2 avonden en een zaterdag klinkt misschien niet veel. Maar ik werk in de sportschool en ook daar ben ik 2 avonden te vinden. Dus samen met de voetbal ben ik 4 avonden in de week van huis. Dat is altijd goed gegaan is mijn thuis situatie, maar als ik dan niet meer elke zaterdag mag starten is het me dat niet meer waard.’
Je bent al eerder teruggekeerd in de
polder, kunnen we je ergens toch weer bij asv Dronten verwachten?
‘Als supporter kunnen jullie mij zeker verwachten langs de lijn, heb me vanaf het begin erg welkom gevoeld bij deze
club en voel me altijd geliefd door de supporters. De man van mijn zus (Laurens Christiaan Brouwer) blijft in Dronten voetballen, dus nog een extra reden om regelmatig terug te keren in Dronten. Maar als speler (wat je bedoelde met je
vraag, neem ik aan) zal dat niet meer gebeuren.’
Toch aardig wat voetstappen hier in Dronten gezet, kun je enkele van je hoogtepunten hier met ons delen?
‘Hoogtepunten vind ik altijd lastig om te benoemen, maar ik zal me best doen er een paar te noemen.’
– ‘In mijn eerste jaar vond ik Nunspeet thuis een mooie wedstrijd, het stond 1-1 en aan het einde van de wedstrijd kregen we een vrije trap net buiten de 16. Ik nam de vrije trap, schoot hem over de muur en scoorde. We wonnen die wedstrijd met 2-1. Niet alleen door de goal was dat voor mij een mooi moment. Mijn vriendin komt uit Nunspeet en ik was op dat moment werkzaam in Nunspeet, dus ook stonden er sporters van de sportschool langs de lijn. Die week hebben de sporters veel last van me gehad en kreeg ik de lach niet van m’n gezicht als ik aan het werk was.’
– ‘Ook in het eerste jaar speelden wij een wedstrijd tegen DETO thuis, deze wedstrijd wonnen we dik verdiend en lukte het mij om 4 keer te scoren die wedstrijd. Dat had ik in het senioren voetbal nog niet mee gemaakt, en dat was heerlijk. Helaas mocht ik de bal niet meenemen van Dronten, maar de bloemen waren ook erg welkom.’
– ‘En dan uiteraard ons kampioenschap vorig jaar, de enige keer dat ik in de senioren kampioen ben geworden was vorig seizoen. We hadden een fantastisch seizoen met een goede ploeg en trainer. Alles viel op z’n plaats en hebben er alles aan gedaan om kampioen te worden, en als dat dan lukt. Dan is dat een fantastisch moment. Zelf was ik bij het feest niet fit en heb ik helaas niet zo kunnen feesten als mijn teamgenoten. Maar ik moet dit noemen als absolute hoogtepunt, de enige keer in mijn carrière dat ik kampioen ben geworden.’
Wil je als laatste nog wat kwijt aan alle supporters van asv Dronten, die jou zeker zullen gaan missen!
‘Wat ik hierboven al genoemd heb meen ik ook echt. Ik heb altijd het gevoel gehad dat de supporters me waarderen zoals ik ben. Binnen en buiten het veld, en dat maakt me een blij persoon. Nooit een slecht woord gehoord (behalve als ik een kans mis, maar dat lijkt me logisch, haha). Vanaf het eerste moment voelde ik me welkom in Dronten en daar ben ik de spelers en supporters langs de lijn altijd dankbaar voor. Ik kom volgend jaar niet alleen kijken, mijn vriendin en ik verwachten een kindje in november en die neem ik zeker mee naar de voetbal volgend seizoen. Dus alle tijd om bij te kletsen tijdens een mooi potje voetbal op de zaterdag middag.’
Sportieve groet,
Kevin
AvL