Plezier en passie bij de lagere senioren
21 mei 1962, de oprichtingsvergadering in de kerkzaal van het barakkenkamp van de polderpioniers aan de Morinel. 25 juni wordt ASVD (Algemene Sport Vereniging Dronten) bij koninklijk besluit officieel erkend als voetbalvereniging. Sportbeoefening in de kelder van het amateurvoetbal: vriendenteams, fanatisme tot op het bot, strijden om elke meter gras, traditioneel gemopper, een nooit aflatende inzet, vechten voor elk punt, altijd gastspelers nodig om de spelerstekorten aan te vullen en nooit opgeven. Het zijn allemaal kenmerken van het recreatieve voetbal van de echte liefhebbers. En als de strijd gestreden is, worden alle begane fouten en tijdens de wedstrijd ontloken vijandelijkheden met een schaterende kwinkslag en een drankje vrolijk gladgestreken gedurende de fameuze derde helft, die traditioneel altijd langer duurt dan de eerste twee helften bij elkaar.
Ter illustratie een verslag uit de oude doos van de wedstrijd asv Dronten 4 tegen Berkum 5 uit het seizoen 1998-1999 (uit: clubblad asv Dronten, februari 1999).
Het was een druilerige, kille zaterdagmiddag. We bestelden nog een pilsje, een warme chocolademelk, een Cola Light, een koffie en een Snicker. Het hoogtepunt van de wedstrijd werd aangehaald door Choco Stef. Het was inderdaad een mooie kopbal die met een vriendelijk plofje tegen het zachtjes trillende doelnet belandde. We stonden voordat de wedstrijd begon slechts op twee punten van de derde plaats. Een zeer goede subtopper word je dan genoemd. Maar liefst vijf gastspelers waren bereid gevonden met ons mee te spelen. Wim, die vier jaar niet gevoetbald had (het zware veld sloopte zijn conditie); Menno, onze zeer gewaardeerde oude bekende (hij drinkt nog steeds koffie); Evert, bekend van zijn superuithoudingsvermogen (een gekneusde rib weerhield hem niet van een tomeloze inzet); Han, altijd strijdend (mag volgende keer zo weer meedoen); Jan, Gouwe Ouwe Jan (heerser op het middenveld, meer dan gemiddeld zijn lichaam gebruikend). Dezelfde bestelling nog maar eens. Slechts een enkeling had in een mooie droom gedroomd dat we drie punten zouden pakken van koploper Berkum 5. Het verlies kwam niet zo hard aan. Daar was vooraf rekening mee gehouden. Het veld was goed. Oké, wel een beetje zwaar. Maar daar had Berkum net zoveel last van. De scheidsrechter (Harry, nogmaals bedankt voor de leiding) was uitstekend. De vaste mopperaars mopperden. De tegenstander was beter. We hadden over tegenstand in het veld absoluut niets te klagen. We verloren de wedstrijd met 1-7. Stef scoorde een schitterende goal, de douches waren heerlijk, vijf gastspelers, lekker nagetafeld en zaterdag spelen we weer een thuiswedstrijd. Mooi, toch? Wie haalt het volgende rondje?